◆◆◆ ذکر مجملی از حالات دومین خورشید منظومه محمدی ( ص ) ◆◆◆

میلاد با اسعاد آن امام همام عالى نژاد بروایت اصح در منتصف ماه مبارک رمضان سال سیوم از هجرت در 

مدینه اتفاق افتاد و زمان حمل آنحضرت بعقیده اکثر ارباب خبرت نه ماه تمام بود اما در کشف الغمه از ابن خشاب منقولست که (ولد علیه السلام بستة اشهر و لم یولد بستة اشهر مولود فعاش الا الحسن و عیسى بن مریم علیهما السلام و الصحیح خلاف ذلک) در شواهد النبوة قلمى گشته که بعد از تولد امام حسن جبرئیل اسم شریفش را بهدیه پیش رسول ( صلعم ) آورد بر قطعه اى از حریر بهشت نوشته و بقول بسیارى از اصحاب اخبار حسن مرادف شبر است و شبر نام پسر هارون بود و کنیت امام حسن ابو محمد است و لقبش تقى و سید و بروایتى که صاحب کشف الغمه از ابن طلحه نقل نموده طیب و زکى و سبط و ولى نیز از جمله القاب آن امام عالیجنابست و ایضا ابن طلحه گوید که چون حسن رضى اللّه تعالى عنه متولد شد خیر الانام  (صلعم ) الى یوم القیام پرسید که چه نام نهادید او را جواب دادند که حرب آن حضرت گفت که او را حسن نام نهید و از براى او کبشى عقیقه فرمود و بقولى امام حسن اول بحمزه موسوم گشت و حضرت رسول ( صلعم ) آن نام را بحسن تغییر نمود و هم در آن کتاب مکتوب شده که سیدة النساء سلام اللّه علیها در روز هفتم از ولادة آن قرة العین سیادت را در خرقه اى از حریر بهشت که جبرئیل آورده بود پیچیده نزد رسول صلى اللّه علیه و سلم آورد و باتفاق ارباب اخبار در آن روز سید ابرار اشارت کرد تا سر آن سرور را تراشیدند و بوزن موى همایون او نقره تصدق نمودند و در روضة الشهداء از اسماء بنت عمیس مرویست که گفت من قابله فاطمه علیها السلام بودم بحسن و حسین سلام اللّه علیهما و چون اختر تابنده برج ولایت از افق ولادت طلوع نمود و خبر بآفتاب سپهر رسالت علیه السلام و التحیة رسید فى الحال بخانه سیدة النساء آمد و گفت اى اسماء بیار فرزند مرا و من آن مولود عاقبت محمود را در خرقه ی زرد پیچیده بیاوردم و در کنار سید اخیار نهادم آن حضرت آن خرقه را دور افکند و فرمود که با شما عهد کرده‌ام که اولاد مرا در خرقه زرد مپیچید من برفتم و خرقه سفید آوردم و حسن را برداشته در آن پیچیدم و در کنار سید عالم ( صلعم ) نهادم پس آنحضرت بانگنماز در گوش راست وى گفت و قامت در گوش چپ وى راقم حروف گوید که روایت این حدیث از اسماء بنت عمیس صحیح نمى نماید زیرا که باتفاق مورخان در وقت ولادت سبطین علیهما السلام اسماء با شوهر خود جعفر طیار رضى اللّه عنه در حبشه بود و در روز فتح خیبر از آن ولایت بمعسکر خیر البشر صلى اللّه علیه و سلم رسید بناء على هذا صاحب کشف الغمه در ذکر تزویج شاه اولیاء و سیدة النساء مرقوم کلک صحت انتما گردانیده که نقل احادیثى که در باب تزویج على مرتضى و فاطمه زهرا سلام اللّه علیهما از اسماء بنت عمیس روایت کرده اند صحیح نیست زیرا که در آن اوقات اسماء با جعفر رضى اللّه عنهما در حبشه بوده و ظاهرا روایت کننده آن احادیث سلمى بنت عمیس بوده زوجه حمزه رضى اللّه عنه و چون اسماء از خواهر خود اشتهار بیشتر دارد رواة بر سبیل سهو عوض سلمى بنت عمیس اسماء بنت عمیس نوشته اند و اللّه تعالى اعلم بحقیقة الاحوال بصحت پیوسته که امام حسن علیه السّلام و التحیة در وقت وفات خیر البریه علیه صلوات من واهب العطیة هفت ساله و چندماهه بود و در وقت انتقال امیر المؤمنین على کرم اللّه وجهه از دار فنا بجنت اعلى سى و هفت ساله و بروایت صاحب کشف الغمه از فضل بن حسن الطبرسى نقل نموده که حسن رضى اللّه عنه مدت شش ماه و سه روز در امر خلافت دخل فرمود بعد از آن بنابر اختلاف رأى متابعان بلکه بمحض اقتضاى قضاى مالک الملک المستعان دست از آن مهم بازداشت و با معاویه صلح کرده در سنه احدى و اربعین منصب ایالت را باو باز گذاشت آنگاه با اهل بیت خویش بمدینه شتافته قرب ده سال در آن بلده طیبه بسر برده و در اوایل سنه خمسین از هجرت سید المرسلین بسبب سمى قاتل یا الماس که زوجه آن حضرت جعده بنت اشعث بن قیس بنابر اغواء معاویه و مروان بدان سید جوانان جنان داد که پهلو بر بستر ناتوانى نهاد و چهل روز مریض بوده در بیست و هشتم صفر سنه مذکوره به بهشت عدن خرامید و قولى آنکه آن حادثه عظمى در اوایل ربیع الاول سنه مذکوره بوقوع انجامید و بعقیده حمد اللّه مستوفى وفات آن امام خجسته صفات در صفر سنه تسع و اربعین اتفاق افتاد مدت عمر عزیزش بنابر قول اول که مختار اکثر ارباب اخبار است چهل و شش سال و چند ماه باشد و زمان امامتش بحقیقت قرب نه سال و نیم مدفن همایونش مقبره بقیع است قریب بمرقد فاطمه بنت اسد بن هاشم ( لا زال مضجعها محفوفا بانوار الغفران و المراحم ) .

◆ تاریخ حبیب السیر ، تهیه و تنظیم از مجید شجاعی .