سیاهی شب در دل خود سپیدی روز را دارد ! یعنی از دل سیاهی ، سفیدی و روشنایی متولد می شود و بالعکس . روز مقدمه ی شب و شب مقدمه ی روز است .
در عشق نیز کار چنین است . فراق مقدمه ی وصال است و وصال مقدمه ی فراق . اول وصل است . یعنی دیدن معشوق و رسیدن به او . بعد از آن فراق به سراغ عاشق می آید و آتش به خرمن دل و جان عاشق می اندازد . در این مرحله ناز از معشوق است و نیاز از عاشق !
در عشق ، عاشق شیفته ی خود است و خود خبر ندارد ! هر چه است ، عاشق است و معشوق بهانه ای بیش نیست !!!
♥♥♥ در این مورد حرف و گفت بسیار است و بازهم با شما براز خواهیم نشست .
انشاالله تبارک و تعالی . ♥♥♥
